De prijs van zekerheid

Waarom trouw blijven aan jezelf meer moed vraagt dan je denkt

Zekerheid voelt prettig. Een vast contract, een voorspelbare route, een salaris dat maandelijks op je rekening staat. Het is de taal waarin de buitenwereld gerustgesteld wordt: ouders die trots zijn, collega’s die waardering uitspreken, een cv dat netjes doorloopt.

Maar onder dat laagje rust ontstaat vaak iets anders. Een spanning die je niet meteen kunt benoemen, maar die je wel voelt.

Als zekerheid langzaam te duur wordt

Neem Eva. Slim, analytisch sterk, een vaste plek bij een organisatie waar ze al tien jaar zit. Ze heeft alles gedaan zoals het hoort. Toch merkt ze dat ze ’s ochtends steeds vaker wakker wordt met een zwaar gevoel. Niet omdat het werk onmogelijk is, maar omdat het geen ruimte laat voor wat ze echt wil bijdragen. In vergaderingen hoort ze zichzelf verstandige dingen zeggen, maar diep vanbinnen voelt ze: dit is niet mijn verhaal meer.

Of Thomas. Gedreven, ambitieus, iemand die altijd net wat verder wilde dan de rest. Zijn zekerheid zit in zijn prestaties. Maar nu hij de top van zijn functie heeft bereikt, ontdekt hij dat het succes leeg voelt. Hij werkt nog harder om de onrust te dempen, maar merkt dat hij alleen maar verder van zichzelf afdwaalt. Het zekere pad voelt opeens als een fuik: hoe langer je erin zit, hoe moeilijker het lijkt om te keren.

Wat er gebeurt als je hart niet meedoet

Wanneer je blijft kiezen voor zekerheid, gebeurt er iets sluipends:

• Je wordt steeds meer de rol die je speelt, en steeds minder jezelf.

• Je energie lekt weg. Niet door te weinig slaap, maar omdat je dagelijks tegen je eigen stroom ingaat.

• Je kompas vervaagt. Je weet wat anderen van je verwachten, maar niet meer wat je zelf wilt.

Tot er een breekpunt komt. Voor sommigen is dat een burn-out. Voor anderen een reorganisatie of een relatie die scheurt. Dan pas klinkt de vraag die al die tijd onder de oppervlakte lag: wie ben ik eigenlijk, los van al die zekerheden?

Wat loopbaancoaching opent

In coaching gaat het niet om snelle oplossingen. Het is geen lijstje met beroepen of tips voor je cv. Het is een onderzoek: terug naar de kern.

• Waar zit jouw natuurlijke energie, die niet uitgeput maar gevoed wordt?

• Welke waarden zijn ononderhandelbaar voor jou?

• Welke overtuigingen houden je gevangen in het verhaal van zekerheid?

Door dit samen te verkennen, ontstaat er ruimte. Soms leidt dat tot een radicale wending, soms tot kleine maar wezenlijke aanpassingen. Het belangrijkste: je leert opnieuw luisteren naar jezelf.

De moed om te kiezen

Je hart volgen klinkt vaak als een romantisch ideaal. In werkelijkheid is het een oefening in moed. Het betekent soms een vertrouwd pad verlaten, mensen teleurstellen, of door je eigen angst heen bewegen.

Maar het moment dat je trouw wordt aan jezelf, verandert er iets fundamenteels. De vermoeidheid maakt plaats voor energie. Je voelt richting zonder dat alles al vastligt. En je ontdekt een steviger soort zekerheid: die van een innerlijke koers die je niet meer kwijt kunt raken.

De kern van de keuze

De keuze is niet zwart-wit. Het gaat niet om zekerheid óf chaos. Het gaat om trouw blijven aan jezelf. Zolang je je aanpast aan verwachtingen van buiten, lijkt alles veilig. Maar van binnen sluimert de vraag: hoe lang houd ik dit nog vol? Je kunt blijven hopen dat het gevoel vanzelf overgaat, of wachten tot er iets van buitenaf ingrijpt. Maar meestal komt het echte keerpunt pas als je durft stil te staan en te luisteren.

Wat wil ik zélf? Wat klopt nog? Waar lekt mijn energie weg?

Dat zijn geen makkelijke vragen. Ze vragen moed, eerlijkheid en soms ook afscheid. Maar ze brengen je wel terug bij iets wat je niet op papier kunt vastleggen: jouw innerlijke koers.

En dát is de enige zekerheid die echt standhoudt.